اطلاعیه حزب اتحاد کمونیسم کارگری به مناسبت اول ماه مه

اول ماه مه
با پرچم زنده باد انقلاب کارگری !

به این جهان نگاه کنید٬ در انتهای دهه اول قرن بیست و یکم٬ در اوج جهانی شدن نظام سرمایه داری٬ توده های مردم کارگر و زحمتکش در یکی از سخت ترین دوره های تاریخ حیات خود زندگی میکنند. رویای برخورداری از یک زندگی شایسته انسان برای اکثریت عظیم بشریت به کابوس تلاش برای بقاء و تامین معاش اولیه زندگی تبدیل شده است. حتی مساله تامین مواد غذایی٬ برخورداری از مسکن مناسب٬ کار٬ درمان و بهداشت مناسب از معضلات روزمره بخش وسیعی از انسانها در جهان است.
بیش از یک میلیارد نفر گرسنه اند. روزانه بیش از ١٦هزار کودک جان خود را در آغوش والدینشان از دست میدهند٬ هر روزه بیش از ٦ هزار نفر در اثر سوانح کاری کشته میشوند و نزدیک به ٣٠ هزار نفر جان خود را در اثر ابتلاء به بیماریهای قابل علاج از دست میدهند. و این تنها گوشه ای از کارنامه نظام سرمایه داری است. این نظامی است که اساسش بر استثمار کارگر و کالا بودن نیروی کار و مالکیت خصوصی سرمایه بر وسایل تولید و توزیع استوار شده است. در این نظام میلیاردها انسان باید کار کنند تا زنده بمانند و تنها زمانی کار خواهند داشت که کارشان به سود سرمایه بیافزاید و در صورت کار داشتن تنها میتوانند بقاء فیزیکی خود را تامین کنند.

کار به اینجا ختم نمیشود. زندگی مردم از کودک و پیر و جوان را به دست بیرحم بازار آزاد و قوانین رقابت سرمایه داری سپرده اند. هر روز بخش بیشتری از خدمات اجتماعی را حذف میکنند٬ هر روزه مردم را به قعر فلاکت و محرومیت بیشتر سوق میدهند. مردم را در چنگال خرافات٬ جهالت مذهبی٬ مردسالاری٬ قومپرستی و ناسیونالیسم به اسارت گرفته اند. اعتیاد و فحشا و بی خانمانی بیداد میکند. و این شرایط غیر انسانی با هر بحران سرمایه داری تشدید میشود. از تهران و لندن و پکن و پاریس گرفته تا نیویورک و سیدنی و مسکو سرمایه داری آینده هولناکی را در مقابل بشریت گرفته است.

اما این وضعیت دهشتناک ناشی از ناتوانایی بشر در حل این معضلات نیست٬ محصول عملکرد نظام سرمایه داری است. در این نظام آنان که تمام ثروت و امکانات را تولید میکنند٬ آنان که جهان بر دوش کار و تلاششان استوار است٬ خود در زمره محروم ترین بخشهای جامعه اند. در این نظام انگیزه فعالیت اقتصادی نه تولید مایحتاج مورد نیاز انسان ها بلکه سودآوری و انباشت سرمایه برای اقلیت استثمارگر سرمایه دار است.

به این وضعیت باید پایان داد. این جهان وارونه را باید از قاعده اش بر زمین گذاشت. این هدف انقلاب کمونیستی طبقه کارگر و کمونیسم کارگری است. انقلاب کمونیستی به مالکیت خصوصی بر وسایل کار و تولید خاتمه میدهد و آن را به دارایی جمعی کل جامعه تبدیل خواهد کرد. انقلاب کارگری به تقسیم طبقاتی جامعه خاتمه خواهد داد٬ نظام مزد بگیری را نابود خواهد کرد و بازار و پول و مبادله کالایی را از زندگی جامعه حذف خواهد کرد. بر ویرانه های نظام سرمایه داری و تمام تناقضات و معضلاتش باید نظامی را بنا گذاشت که هرکس٬ به اعتبار انسان بودن و چشم گشودن به جامعه انسانی٬ به یکسان از کلیه مواهب زندگی و محصولات تلاش جمعی برخوردار شود. از هرکس به اندازه قابلیتش و به هر کس به اندازه نیازش٬ این یک اصل اساسی جامعه کمونیستی است. جامعه کمونیستی جامعه ای جهانی است. مرزهای ملی و کشوری محو میشود و جان آن را هویت جهانشمول انسانی میگیرد. جامعه کمونیستی جامعه ای بدون مذهب٬ بدون خرافه٬ بدون ایدئولوژی و بدون زنجیر سنن و اخلاقیات کهنه بر اندیشه انسان هاست.

کارگران !
اول ماه مه روز همبستگی و اتحاد است٬ روز اعتراض به نظام سرمایه داری است. اول ماه مه روز برافراشتن پرچم آرمانهای بزرگ و انسانی است. باید در صفهای متشکل و با پرچم سرخ به میدان آمد. باید با صدای بلند اعلام کرد که این نظام٬ این زندگی٬ شایسته انسان نیست. باید اعلام کرد یک دنیای بهتر ممکن است. باید اعلام کرد اگر جهان دست ما باشد با توان و قدرت تکنولوژیک، علمی و تولیدی موجود میتوانیم یک دنیای بهتر را برای همگان سازمان دهیم. باید فریاد بزنیم اگر دنیا دست ما باشد٬ از فقر و فلاکت و محرومیت و بی درمانی اثری نخواهد بود. برپایی انقلاب کارگری علیه نظام سرمایه داری کلید دست یافتن به چنین دنیایی است. 

به میدان بیائید٬ به این وضعیت باید پایان داد. انقلاب کارگری تنها راه است.

 

مرگ بر سرمایه داری!
زنده باد سوسیالیسم!

حزب اتحاد کمونیسم کارگری
14 آوریل 2010 - 25 فروردین 1389

TURKISH - ENGILISH - SWEDISH